szkielet ludzki

См. также в других словарях:

• szkielet — m IV, D. u, Ms. szkieletecie; lm M. y 1. «twarda, mocna konstrukcja stanowiąca integralną część organizmu ludzkiego lub zwierzęcego, zbudowana z substancji organicznych i nieorganicznych, pełniąca funkcję podporową, ochronną i usztywniającą w… …   Słownik języka polskiego

• ludzki — ludzkidzcy 1. «dotyczący człowieka, ludzi, należący do człowieka» Ludzkie głosy. Ludzka mowa. Ludzkie gadanie. Ludzka praca. Ludzka życzliwość. Ludzki wysiłek. Czaszka ludzka, szkielet ludzki …   Słownik języka polskiego

• kościotrup — m IV, DB. a, Ms. kościotruppie; lm M. y «szkielet ludzki» Chorągiew z wymalowanym kościotrupem. ◊ Żywy, żyjący, chodzący kościotrup «człowiek bardzo wychudzony, wynędzniały» …   Słownik języka polskiego

• śmierć — {{/stl 13}}{{stl 8}}rz. ż IVa, lm M. śmierćrci, zwykle w lp {{/stl 8}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}1. {{/stl 12}}{{stl 7}} ostateczne ustanie czynności życiowych organizmu; fakt, że ktoś umarł; koniec życia, zgon; śmierć biologiczna : {{/stl… …   Langenscheidt Polski wyjaśnień

• ciało — n III, Ms. ciele; lm D. ciał 1. «tkanka mięsna, tłuszczowa, łączna i skórna obrastająca szkielet człowieka lub zwierzęcia» Mieć zdrowe, jędrne ciało. ∆ rel. Boże Ciało «w kościele katolickim: święto eucharystii, obchodzone zwykle z uroczystą… …   Słownik języka polskiego